اتصال اینسرت ها برروی نگه دارنده های خود
می تواند از طریق پیچ کلمپ چکمه ای و...انجام
شود.هر کدام از روشهای ذکر شده مزایا و معایبی دارند.گیرش نوعM برای عملیات تراشکاری متوسط تا سنگین به کار
میرود و زاویه براده ایجاد شده منفی خواهد بود.از معایب آن قطعات زیاد و وجود مانع
بر سرراه جریان براده می باشد.از گیرش نوعPیا همان سیستم چکمه ای برای زوایای براده منفی به کار می رود.هنگامی
که پیچ مربوطه به سمت پایین رانده می شود اهرم روی پاشنه ی خود دوران کرده والماسه
را به سمت دیواره های نشیمنگاه فشار می دهد.این نوع کلمپ برای عملیات متوسط و
سنگین تراشکاری مناسب است ولی از بلند شدن قسمت عقب الماسه در هنگام تاثیر نیرو
های برشی جلوگیری نمی کند.زیر سری الماسهSHIM توسط یک غلاف فلزی در جای خود قرار می گیرد
و با محکم شدن اهرم شیم نیز محکم خواهد شد.در این نوع گیرش مانعی بر سرراه جریان
براده ایجاد نخواهد شد.از گیرش نوعS یا همان سیستم پیچی
برای عملیات سبک تا متوسط کاربرد دارد ولی اگر ابزار داغ شده باشد باز کردن پیچ
مشکل خواهد بود.از این سیستم بیشتر برای گیرش اینسرت هایی که زاویه مثبت دارند وبرای
ایجاد زاویه براده
صفر درجه استفاده می شود